Çocukluk Hayali

Sirk

Çocukluk hayali. Gerçekten oradan herşey başlıyor. Çok makyaj, renkli giysiler, müzik, sahne, alkışlar, hoş ürpertiler. Her kelimenin ardında saklanan bir şeyler.
Dışarıdan bir bakıldığında sonu olmayan bayram neşesi, panayır eğlencesi, karnaval debdebesi, sevinç. Bazıları buna sihir der ve o onları hayat boyunca terk etmez. Çocuklar çabuk etkilenir. İp cambazları, aslan terbiyecileri, ateş, kılıç yutanlar... Yirmi yıl çalışma sonucu, bedenleri ağırlaşan akrobatlar palyaço oluyor.
Biraz yorgun. Biraz hantal. Büyük ayakkabılar ve kırmızı burunlar artık onlara yakışır. Önemli olan ise gülümsetebilmeleri.
Sonra güldürmeyi. Sonra alkış.
Sonra makyajlarını silerler.
Ne kadar alelade şeyler... Oysa insanları ne kadar çok güldürüyorlar.


Yolculuk
Gerçek sirk hayatı sürekli göç etmektir. Palyaçolar seyirciyi unutmazlar. "İzmir'de çok alkışlanmıştık", mesela. Ya da "İtalya'da gösteriden sonra insanların
alkışlamaktan elleri acımıştı." Sahneleri ve şehirleri hatırlarlar. "İki ay Macaristan'da kalmıştık!" Yeni yılı Türkiye'de karşılamışlar. Seyirciler ve oyuncular ile birlikte. Pastalar, müzik, isteğe göre yapılan numaralar. Seyirciler şarkılara eşlik etmiş, hatta orkestrayı bile bastırmış sesleri. Geceyarısı herkes arenaya çıkmış. Nostaljiler...
"Bazen dönmek istemezsin, kalmak istersin gittiğin yerde-anlatıyor palyaço-ancak insan her zaman geldiği yere döner. Kısa bir süre için de olsa."
Palyaço aşağılama gibi gelir bazen. Çünkü palyaço başka insanlara benzemez. İşe gitmek için sabah erken kalkmıyor. Aynı sokaklarda yürümez, aynı kavşakları
geçmez. Her gece aynı odada, yatakta uyumaz. Gösterinin sonunda aynı kişi değildir. Sadece sirk değil, yol da değiştirir onu.
"Çocuklarım sirkte büyüdü." - mesela. "Sirkte kalmalarını istemedim. Buradaki hayat güzel, 15-25 yaşlarındayken. Sonra burasının bir kapan olduğunu fark edersin. Başka bir yere gidemezsin. Mesleğin yok, başka işlerde çalışamazsın. Başka bir yolun yok. İyi ki çocukları zamanında durdurduk. İyi ki onları buranın dışında tutabildik. Sonra büyüdüler ve sadece tatillerde yanımıza geldiler."
İşte bu. Yol.
Bu sözleri yeni bir gösteri için yola çıkmadan söylemişti palyaço. Gideceği yerde seyirciler çok cana yakınmış...