Kekikli Mantar Tava

Bizim ailede sofralar lezzet ile donatılırdı ve ben bunu yıllar sonra anlayabildim.  Bir yemek tarifi yazarken onunla ilgili birçok anı canlanır zihnimde, çağırmadan ve bekletmeden.   Mantar ile ilgili ilk anılarım 4-5 yaşlarıma ait. Dedem üst kısmı(şapkası) koparılmış, sacın üstünde, hafif tuzlayarak pişirdiği  mantarları bana tattırmıştı ve şimdi mutfağımızda ne zaman mantar pişse o lezzeti hatırlatır.

Sebze yemeklerinde pişirdiğim sebzenin tadını almak isterim, ne baharat ne de salça gereğinden fazla olmasın diye dikkat ederim.  Tabi ki damak tadına bağlı bunlar, benimki de böyle. Aslında salçalı yemeklerde hafif bir ekşilik olur, sanırım hoşuma gitmeyen bu. Bu yüzden soslarda domates, doğranmış konserve domates, domates püresi kullanmayı tercih ederim. Mantar ile ne alakası var şimdi domatesin, salçanın diye sorulsa, hiç bir alakası yok. Mantar bir çok yemekte kullanılır, lakin ben onun sade halinden daha çok hoşlanırım, pilavda veya rizottoda da duruşu güzel, kendimce pişirdiğimde: domates ve salçasız.

Bu tarifi eski bir yemek kitabında buldum, çok basit ve buna rağmen çok lezzetli.  İster et yemeği yanında, ister tek başına, hatta ister ekmek arası bile yenilebilir. 

Kekikli mantar tava

600 gr kültür mantar, 2 diş sarımsak, karabiber, tuz, kekik, zeytinyağı

Mantarlar dilimlenir ve zeytinyağında tuz ve karabiber ile birlikte  kavrulmaya bırakılırlar. Sularını çektiklerinde 1 diş sarımsak ince kıyılmış diğeri de bütün olarak atılır ve  bolca kekik eklenir(ben gözkararı atıyorum). Ara sıra karıştırarak kısık ateşte bir müddet daha pişirilirler.

Afiyet olsun...