Kayıp

Maneviyat yoksunluğu en  korkunç kabusum; duygularından uzaklaşan, onları hapseden,  kayıp ruhlu  insanlardan korkarım. 
İnanırım; bir uyanmak hep var: insanın içinde bir yerde bekleyen. Bazen zor, haykırışlarla ve bitmeyecekmiş gibi  görünen ızdırapla, yine de kaçınılmaz.
Eksik bir şeylerin gıcık eden  farkındalığından kaçar insan,  nefesini tutup hayata atladığı an  kaybolur, kendinden gider.

eylül