Isyanlarım sana değil hayat, boşluğunu dolduran çirkefe. Isyanlarım yetersiz kalan ifadelerime, yetmeyen kelimelere, nutkumun tutulmasına, "yok artık" dedirtenlere...
Öfkem sana değil insan, seni bu hallere sokan cahilliğine, dizginlemediğin hırsına, kinine, açgözlü bencilliğine, aklını reddine... Isyanım, insan çaresizliğime...
Kalemi ilk sımsıkı kavrayışım ile sıfatların güzelliğine kapıldım. Onlarda pırıltıyı, muhteşem asaleti, narin güzelliği keşfettim. Birbirleriyle yarışlarına kapılıp sayfa sayfa cilveleşmelerine gülümsedim, gözyaşı döktüm. Çünkü, siyah ve beyaz birer renk, iyi ve kötü birer masal kahramanıydı. Hep güzel, ihtişamlı, onurlu, sevecen, adil idi sıfatlar. Hep aydınlık, umutlu, bahar, masum, hür ve saf.
Nefrete bulanan sıfatlara kapalı yüreğim...
...
eylül
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder