Önce müziğe bırak kendini...
Hayat'ın kullanım kılavuzu olduğunu bir anlık farz et. Olacakların yeri ve zamanını,
yüzleri, sesleri, adımları ve kelimeleri önceden bildiğini farz et.
Sonra, yokları sırala, tek tek; Umutları, özlemi, kavuşma heyecanı, beklenmeden
gelen sevinçleri, hüzün, sabır, mutluluk ve hayaller...
Bilseydin başına gelecekleri, yolundan döner miydin?.. sor kendine.
Mevsimleri yüreğinde yaşamayı denedin mi?
Sor kendine; çiçeklendin mi, yandın mı, yaprak yaprak dökülüp içindeki buzları
erittin mi?.. Ay'a bakıp kalbinin büyümesini hissettin mi?..
eylül
Hepsini yapıp da hayatın ta ortasında kalmak... Sessiz çığlıkların, çaresiz bekleyişlerin, her adımda önüne örülen taş duvarların arasında kalmak... Mevsimleri yürekte, Yüreği ay'a bıraktım... Bedenim, çirkince ve maskeli bir şekilde ömrünü doldururken savaşıyorum; herkes gibi olmadan, yüreğime zarar gelmeden son nefesimi vermek için bekliyorum... Sabırsızca...
YanıtlaSil