Bu Blogda Ara

20 Ocak 2015 Salı

Ben seni hiç sevmedim hayat


Gözlerimi kapattım, yağmuru yüzümde hissetmek istiyorum.  Damlaların ritminde salınsa ruhum diye, içim gidiyor.  Yazmak istiyorum, zamanı unutup, bedenimin her uzvu pes edene kadar
sadece seni yazmak.  Görmeden hayatı, duymadan, aklıma kulak vermeden,  yüreğimi kelimelere dökmek istiyorum.  Hislerimin notalarıyla Aşk'ın senfonisini çalmak istiyorum. Parmaklarımın
ucu ile dokunup hayaline, gerçeğini nefeslenmek için sadece, yaşamak istiyorum. Öyle çok Aşk'sın bende, sonsuza dek yaşamak istiyorum.

Korkmuyorum, hayatın marş uğultusundan, iğreniyorum. Hırsız-polis, ucuz-pahalı, zengin-fakir, yeni-eski, genç-yaşlı çirkin tantanasından.  Korkmuyorum, hayatın başından, sonundan,
yüzsüzlüğünden, dramından, sadece onu görmezden geliyorum.  Duvarlar çektim aramıza.  Korkmuyorum, kirletmesine izin vermem,  dokundurmam ruhuma. Kaçmadım, saklanmadım,
korkmam. Yenilmem.

Uçmak istiyorum. İkarus gibi. Yükselip, düşmek. Uçmak istiyorum, kim bilir, hayatın esiri olmayan bir cennet bulurum umuduyla.  Başkaların acılarıyla beslenen erk sarhoşlarının olmadığı bir
boyutun gizli geçidini bulurum diye. Düşmenin baş döndürücü amansızlığında hayata nanik yapmak istiyorum,  düşmekten korkmam, Aşk ile ölümsüz olmuşum ben...
Sadece bir oyunsun hayat. Prömiyer sahibiyken  her sahnede ufalanırsın.  Oyun sadece. Bir vodvil, trajedi, kara mizah, komedi. Yapmacık, rol kesmekten ibaret.  Oysa oyuna gelmeden
yaşamak, hah, işte budur! asıl hikaye.  Korkmuyorum senden.

Ayaklarım ıslansın yağmurda, sırılsıklam olmak istiyorum. Saklanmayacağım, söz. Ağaç altında beklemeyeceğim. İliklerime kadar işlesin kar suyunun soğuğu. Morarmış dudaklarımla
gülümsemek istiyorum, sadece hislerimle, sadece ruhumla, sadece gerçeğimle. 

Aşk'ın gücüyle kuşanmış, ilahi adaleti gözlüyorum. Öyle hazır, öyle güçlüyüm ki, yenemezsin beni hayat!..  Yedek değil, oyun dışıyım. Hiç katılmadım, şükürler olsun, seyircisiyim.
Hırsım olmadı, canım bir kuple bile çekmedi, neon ışıklarında bulmadım kendimi, piyon olmadım satrancı kaderimle oynadım.  Sana kaptıracak iplerim yok  hayat.
Yüreğimi sarıp sarmaladım, Ay'ın ihtişamlı yalnızlığında büyüttüm, hayat, ben sana hiç ait olmadım.  Yabancı bana tüm kaideler. Devrik, şiirli cümle halimi  terk etmedim, onlara rağmen.
Düşünceler, öğretilmişlerin işlevinde var. Düşünceler, kılavuzun, yüreğin  karar.   Ben seni hiç sevmedim, hayat.

eylül


2 yorum:

  1. Al benden de o kadar Eylül'cüğüm, hayatın nesi sevilecek? İnsanları da sevmedim ben - yani istisnalar hariç, iyi arkadaşlar, iyi dostlar, kara gün dostları hariç onlar da zaten bir, iki....bu hayat, bu dünya berbat bir yer arkadaşım...gereksiz bir yer keşke hiç yaratılmasaydı...eline sağlık:)

    YanıtlaSil