Nereye konuşlandıysan, vatanın olur. Diyecek ne kalır ki, her laf boş; duyulara sorulur olmuş kimlik. Uyandığın, bakındığın yer yuvan olur. Bu yaşlı gezegenin her neresindeysen: öğretiler, yaşanmışlar zindanın, aklın ise özgürlüğün olur. Kaçınılmaz bezginliğin gelişini bilsen. Tükenmişliğin farkına varsan. Kelimelerin acıtan kifayetsizliğinde eriyip bitmeyi kabullenmesen. Aşk kimliğin lime lime edilirken susmasan. Yaşasan; olduğu/geldiği gibi hayatı ve ruhuna dokundurmasan çamurunu.
Gerçekten!.. İnsanca. Onurlu. Yürekten yaşasan.
Hayat öyle güzel ki, yaşanmalı. Sevgilinin omzunda uyanmak gibisi olmaz. Gündoğumunu beklemek, yağmurda ıslanmak, üşümek bile güzel. Mevsimlerin geçişine katılıp , yıldızlı gökyüzüne, Ay'a bakıp iç çekmek güzel. Baharın tazeliğine her defasında şaşırmak, yazın samimiyetine teslim olmak, sonbahar melankolisinde depresyona girmek, kışları baharı özlemek: yaşamak bu demek. Yaşamak güzel.
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSil