Bu Blogda Ara

15 Ocak 2018 Pazartesi

Fırında elma



Baba evi bahçesi büyük ve her daim bakımlıydı.  Türlü meyve ağaçları, sebze ve çiçek  tarhları, çilek, ahududu, üzüm asmaları,  baharat bitkileri,  kısaca annem ve babamın yetiştirmeye merak sardıkları herşey. Üstelik her ikisi de çalışan insanlardı. Bunu aklıma getirdikçe bir yandan kendime kızarken durup dinlenmeden geçen hayatlarına  hayranlığım daha da artıyor.  
Mesele bir ağacı, bitkiyi yetiştirmek değil, bir sorumluluğun devamını getirmek.
O iki insan bunu çok güzel başarmışlardı. Özledik, çok özledik...  Her ikisinin de toprağı bol olsun.
Bana gelince, maalesef, yatılı okul derken bu koşturmacadan çok uzak kaldım. Hatırladıklarımın arasında kalan her türlü ev yapımı konserve, komposto, reçel, turşu, kahvaltı salçası, kurutulmuş meyveler, tavan altına asılmış üzüm salkımları,  erişte, tarhana, meyve şurupları ve hatta babamın spesiyali kurutulmuş et ve sucuk. 
Aklıma geldikçe bu kadar şeyi nasıl yapmışlar diye hayret ediyorum. 
Okul tatillerinde gelip o kilerden aldığım börülce veya közlenmiş patlıcan konservesinin  tadını  hiç unutmadım. Annemin sarıp sarmalayıp bavuluma yerleştirdiği  yiyeceklerin parasız kaldığım günlerde elzem olmuştu.  
Geride sadece anılar kaldı.

Hatırlamak üzse de, güzel.  Bazen bir koku, bir tat, silüet, ses, bir benzerlik anıları canlandırır.   Bu  satırlara sebep olan ise basitçe 🍎 elmalar.
Bahçenin elmaları her biri ayrı ayrı kağıda sarılırdı, kasalarda yan yana dizilip üst katta kullanılmayan odalardan birinde saklanırdı.  Kışın en soğuk günlerinde baba evine gittiğimde odanın biri elma diğeri ise ıhlamur kokardı.  Elmalı turta, çok sevdiğim elmalı ştrudel veya fırında elma sofradan eksik olmazdı. 
Uzun yıllardır fırında elma  yememiştim, aklıma düşmemiş.  Evde, sonra okulda özellikle kış günleri yapılırdı bu hafif tatlı.  Öyle zor bir tarif değil, 
Gerekenler;  elma, kıyılmış ceviz içi, bal, tarçın ve az tereyağı. 
Miktarı  kişi sayısına göre belirlenir. Misal: dört büyük  elma, bir avuç ceviz içi, dört tatlı kaşığı bal, tarçın ve az tereyağı. 
Hazırlanışına gelince; her elmanın ortası sap tarafından dikkatle oyulup çekirdekler çıkarılır, alttan delinmemesine dikkat edilir.  Elmanın kabuğu yarısına kadar gelmeden  soyulur. Oyuk kısma çay kaşığı ucuyla  az tereyağı bırakıp bal, tarçın ve ceviz karışımıyla doldurulur.  Elmanın soyulmuş dışı tereyağı ile hafif yağlanır.  190-200 derecede pişirme kağıdı ile kaplanmış  fırın kabında 35-40 dk (elmalar yumuşayana kadar) fırınlanır.  Pişme esnasında elmaların suyu birikecek, onu meyvelerin gezdirebilirsiniz. 





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder