Bir kadın seni dünyaya getirir ve nefes alırsın, kaçınılmaz kaderine yolculuğun başlar.
Ben hiç "anneci" olmadım, ayrı bir birey olarak yetiştim, yetiştirildim-bilerek, bilmeyerek. Sorumluluk sahibi yapıldım, bilip isteyerek veya bilmeyerek. Benim annemin benle çok zaman geçirecek vakti yoktu. Birbirimizi tanımaya zamanımız olmadı. Ne ben ona çocuğu gibi baş kaldırdım, ne de o beni anne gibi sarıp sarmaladı. Önemli olan ne biliyor musun? Ona güvendim, o da bana. Ona saygı duydum, o da bana.
O, benim için, en güzel, en etkili, en güçlü insanıydı.
Toprağın bol olsun annem...
eylül
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder