Hayatı sorgulamak delice, boş bir çaba diye sokaklarda bangır bangır haykırılsa da, sorgulanır. Umut belki, kırılma noktasını bulup içinin derinliklerinden yüzeye çıkmak. An olur nefesine şükreder, an gelir lanetler savurursun. Ruhun öğrenip anladıkların kadar aydınlık, akıl gözünü yumup kendini teslim ettiğince karanlık. Yine de sorgulanır hayat.
Zaman. Silip süpürür serpiştirdiği anları, saatleri, yılları, asırları. Hafızasıyla hükmeder. Yenilmez.
Bir tek durağa uğramadan geçip gider. Orada Aşk var. Zamansız. Öylece kalır durakta, hislerin tarif edilmez dinginliğinde kalakalır. Günlerin, saatlerin, saniyelerin takvimi olmayan bir zaman diliminde. Sen ise, gezegenlerin Aşk olanında uyanırsın.
Hayat. Nefes alıp almamak arasında bir süreç, değil mi?..
eylül