Anlar olur, zamanı durmuş gibi hissettiren. Hayat, kainatın o inanılmaz sonsuzluğunda eriyip yok olur ve bana, zamanın geri kalan kısmında onları beklemek kalır. Eskimek isterim o anlarda,
hem de delicesine isterim. Öyle bir sınama ki yaşamak, kaçamadığın, es geçemediğin... Ve yorgunum, sahteliğinden, abartı, kibrinden. Umutlar dokunur ya ruhuma, güneşin neşeli ışık hüzmeleri gibi sıcacık olur içim. Sığınır gönlüm o mutlu limana, uyuyakalır günler, haftalar, unutur hayat, beni... Yüreğim çığlık çığlığa hislerimi haykırır, aynadaki ben değilim..
eylül
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder