Ot

Doğum günüm yaz ortasına denk gelir, yani herkes tatilde. Annemin azmi sayesinde her yıl doğum günü partisi günü şaşmazdı.  Şimdi ufacık ayrıntıları hatırlamaktan uzağım lakin o kutlamanın muhakkak yapıldığını unutmak mümkün değil.  Sekizinci ya da dokuzuncu sınıftaydım sanırım, annem mutfakta döktürmüş ve bildiği en yakın arkadaşlarımı davet ettirmişti.  Üst kat salonunda açık büfe hazırlanmış ben ise her zamanki gibi somurtkan, bıkkın halimle duruma hiç de alakadar olmazdım. Şımarıklıktan değil, bunu göğüsümü gere gere söyler arkasında dururum. Ne bileyim, ilgi odağı olmaktan kendimi bildiğimden beri  hiç ama hiç hoşlanmazdım. Olayın devamına  geleyim; ortam hazırlandı, annem ve babam Java motorlarına binip  gitti, arkadaşlarım geldi. Çocukça , ergence bile olmayan, Doğum günü eğlencesi hediyeler, pasta ve atıştırmalıklarla  başladı.  Komik ( o yaşa göre) fıkralar, babamın plaklarını dinlemek, el kızartmaca oynamak ve kısa sürede sıkılmak ile parti bitmiş oldu. 

Herkes evlere dağılınca şöyle bakıp  bir köşeye bıraktığım hediyelerle başbaşa kaldım. Yumuşak tüylü oyuncak kediler, günlük defteri, fotoğraf albümü, dolma kalem gibilerin arasında bir kitap dikkatimi çekmişti.  All Flesh  İs Grass - Clifford D. Simak .

Fantastik kısa roman. Ya da uzunca bir hikaye. Türkçeye çevirmem gerekirse başlık şöyle olacak: 'canlı herşey ot/çimen ' gibi.  

Bir solukta okudum. Hikayede uzaylılar zamanın misafiridir, direnişin en zayıf olduğu katmanlarından birini kırmışlar ve dünyanın bir bahçedeki dar boşluktan  mor renkli düşünebilen bitki kılığında "Komşu Dünya" ya gelmişler. Bradshaw Carter'in bahçesi. Düşünebilen bitkiler nazik ve duyarlıdır; tecrübe alışverişi için gelirler, karşılıklı bilgi alışverişi peşindeler. Enkarne olabilirler, insanların yararına hizmet edecek her şeyi üretebilirler.

Şimdi düşünüyorum da, hatırlamıyorum, o kitabı nasıl kaybettim?..  Aklıma takıldı. 

Sonuca gelirsem; fantastik hikayesinden öte  benim için anlamı olan/kalan ot benzetmesi.  Düşünmenin önemi ve düşüncenin gücü.  Kitap, o yaşlarda, benim için değerli kıldığı  hayat görüşümün ufacık bir kaynağı. Hayal dünyasının sonsuzluğu ve gerçek dünyanın keskin gerçekliği. Bu, benim yorumum. Herkesinki farklı olması doğal ve öyle olması gerekir.  Ben, düşünmenin bir zararını görmedim. Düşünceden korkanları az çok anlıyorum. Bilmediklerindendir. Göremedikleri ve hayal edemediklerinden. 

eylül