Kabusların gerçek yanı dehşet içinde uyanmak. Kaburgalarının arasına saplanan çelikten bir el kalbini sökecekken, devasa gökdelen üzerine yıkılırken açılır gözlerin. O an herşey durur, nefes almıyor, görmüyor, duymuyor, bomboşsun. Bakışlarında korkunun sessiz çığlıkları, kendini, yeniden doğmayı beklerken bulursun. Kısacık bir an. Sonra, rutinine uyanırsın ve herşey yeniden başlar. Hayat denen kısır döngüde tutsaklığın devam eder. Seçeneklerin, arzuların, hayallerin ve gerçeğinle, herşeyinle ona aitsin...
eylül
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder