Dilimin ucundaki kelimeler benimle saklambaç oynamakta. Yazıya dökememek, boğazımda düğümlenir. Zor olur nefes almak. Kolay olan, gözyaşı dökmek. Hıçkıra hıçkıra ağlamak. Hayat, fütursuzca girer penceremden, benden bihaber. Alay edercesine zamanımın her zerresine hücum etmekte. Umurunda olmadan hiç bir şey, hiç bir kimse. Hep olduğu gibi, hayat devam etmekte.
Kelimelerimin hiç önemi yok, bir öncekiler, bir sonrakilerin bile. Cılız bir mum ışığı değil miyiz? Her birimiz. Yaşar gideriz. Değişen bir şey yok. An olur, parlarız. Birkaç dakika sürer...
eylül
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder