Yaşarız, öyle veya böyle. Doğrularımız, yanlışlarımızla, aklıbaşında ya da şuursuz, yine de yaşarız. Başa gelen her olumsuzluk hayatın suçu. İşimize gelenler bizim marifetimiz. Burada söylenmesi gerekenler var da, herneyse.
Adımız iyilik, kötülükler bizim değil. Şeytanın işi yok hep bize karışır. Şeytanın işi yok, kadın kılığına girer?..
Hiç suçumuz yok. Ya şeytanındır ya da …
Aklarız kendimizi. Suçumuz, rüşvetimiz kabardıkça küçülür. Kıymetimiz, makam gücümüzle ölçülür. Ah be hayat… Diyecek ne kalır?
Utanıyorum. Yüzüm kızarıyor yaşananlardan. Ne ar, ne vicdan kalmış. Hayrola…
eylül
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder