Gündeme bakıyorum ve keşke bakmasaydım diyorum. Acı, öfke, şaşkınlık ve inanılmaz ağırlıkta acı ile başkaların adına utanıp, başkaların adına ölüp diriliyorum. Bu kadar karanlık, bu denli çirkinlik nerelerde saklanmış olduğu aklım almıyor. Sırf iktidar için, para ve mal mülk için, hükmetme gücü için insanın insana ettiklerini aklım almıyor.
Mesele akıl demek, özgür irade demek. Akıldan korkanlar, özgür iradeyi yoketmeye çalışanların meselesi. İnanç demesin kimse, sakın! İnanç bu değil. Yalanlar ile bir ülkeyi ele geçirmek, şahsi çıkarlar için yağıp esmek, küfürlerle insana saldırmak, devletin milletin malını yağmalamak, kendinden olmayanı iftiralarla, düzmece suçlamalarla karalamanın tek izahı olur: basit adilik. İnanç ise adil, kul hakkı yedirmez, devlet malına çöktürmez, canlara kıymaz.
‘Ahlak yoksunu sürülerin çobanları’, tarih birilerini öyle anacak. Umurunuzda olmayabilir ve bunun hiç önemi yok.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder