Yine bir bayram öncesi, zaman…

 

    Bayramları bir türlü sevemedim. Yanlış anlaşılmasın; beklediklerim, özlediklerim değil, bu yüzden kendim adına olmasa da, üzgünüm. Lafın gittiği yer şu: ortam içinde nezaket icabı uyum gerekliliği var ya, bu yüzden üzgünüm dedim.  Belki eksiklik olarak adlandırılır, hiç de umursamam.  Canım sıkılır belki,  özüme karışanların varlığı yüzünden, lakin yine de umurumda olmaz.  Akıl, özgür irade, mantık, insan denen varlığın çözülemeyen bulmacası; ne dersen de!..  Bu durumun sebebi hakkında fikrim yok değil. 

 

    Zaman: kontrol edilemez, dizginlenemez, durdurulamaz.  Ömrünün içinden geçer zaman.   Fıkra mı, şaka mı, kara mizah mı?  Uyumak ile uyanmanın  arasındaki ölçülü vaktinde olur yapabildiklerin.  İyi  ve kötü   dokunur kronometreye , aklın, mantığın, özgür iraden kadar  davranırsın…  

    Hangi doğru, hangi yanlış?  Her tarafın  bir açıklaması olur.  Zaman ise, bunu umursamaz. 

eylül