Hayal etmenin bir zararını görmedim, kırıklarına da takılıp düşmedim. Çoğunlukta ulaşılmaz olsalar da hayaller iç dünyamın huzurlu sığınağı oldu. Sevdim orayı, bir şekilde gerçeklerin keskinliği beni ıskaladı . Hayal etmek kaçış değil, ruhun özgürlüğü, en azından benim fikrim.
Çocukluk çağında hayaller renkli, şamatalı ve oldukça büyük. Ikarus’un balmumu kanatlarıyla uçurur. Benzersiz ve masumane, mutlu veya hüzünlü hikayelere yazılır çocukluk. Büyürsün ve gerçekliğin yükü kabusun olur. Atlas misali sırtında taşımak zorundasın. Yine de hayallerin kalır, sığınağında nefeslenip tekrar tekrar yüklenirsin hayatı. Bestelediğin ezgileri notalara dökemesen de içinden mırıldanırsın. Yazamadığın romanları içinden okursun. Fethedemediğin zirvelere düşlerinde tırmanır, haykıramadıklarını gözyaşında dökersin. Hayaller can dostun gibi kalır yanında ve yüreğinle paylaşırsan, yenilmez olursun.
eylül
Hayaller sonsuz; ruhumuzun yolu gibi... Beden ve bu hayat geçici... Ona kaptırıp sonsuzluğun içindeki ruhumuzu üzmemek gerek... Hüzünlü bir gülümseme ile, umut ile buradaki zamanımızı yüreğimizle tamamlamak gerek... Sonsuzluğumuzu heba etmemek, hayal etmeye devam etmek için...
YanıtlaSil