Aslında, basit. Komplike görünen herşeyin basit bir açıklaması var. Nedense, insan zor yoldan gitmeyi seçer. Belki, zorun hakkını verme ihtiyacı duymasından. Belki hayatın kasvetinden, ki bu da yine kendi görüsü. Kader mi? Yaşanmışlığın dayanılmaz dayatmışlığı mı? Sabretmenin pısırıklık algısı mı? Her nedense, zor seviciliği var içimizde.
Sorular, sorular, sorular. Hiç bitmezler. Tekrar ve tekrar cevaplarız ve döngü aynen devam eder. Sıkıntı olur. Kendimizi bir anda kaybedecek kadar sıkıntı olur. Sonra, buluruz; yüksek sesle dillendirmediğimiz cennetimiz veya bizzat hazır edip kabullendiğimiz cehennemimizde.
eylül
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder