Strauss’un vals müziği ile dans ediyor ruhum

 Sessizce mırıldanıyorum, müzik ise içimde akıyor. Usulca tutunuyorum notalara, oysa benliğim haykırıyor.  Gözlerimi kapatıp dinliyor, hayattan kaçışın hikayesini yazmayı biriktiriyorum.  

Kelebek uçuşunda kelimeler, kalemle buluşmadan siliniyorlar, bekleyiş hoyrat…

Müziğin dokunuşu, zerafeti, göz çukurlarını dolduran hislerin sıcaklığı sözcüklere dökülemez.

Ah, sessizlik yemini etse herkes, kalemini kırsa yüreğinde eksiği olan…

An gelir, ölümü özlersin. Bilmediğin, kaçtığın, korktuğun ölümü.  Özlediğini sanırsın; düşünmeden, tepkilerin, kalp kırıkların ile. Hayat.  An olur yaşamayı, an olur ölmeyi dilersin. Sonra, o  anların içinden geçip gidersin. Usulca, sessizce, ölümsüz olursun…

Yaşamak da, ölmek de kolay değil. Hiç olmamış. 

eylül