Hayata dair...
Başta gürültülüydü sessizlik. Haykırışlar, kahkahalar, hüzünlü hıçkırıklar fısıltılara döküldü.
Sonra, sustu. Ne telaş, ne de korku, geriye simsiyah kömür parçası suskunluk kaldı.
Ne boşluk, ne de anlamsızlık, duru bir bekleyiş gibi.
eylül
ne çok özledim o 'duru bekleyiş'in içinde olabilmeyi... Hayattan; ve içindeki her şeyinden kurtulup... Sadece Aşk ile.
ne çok özledim o 'duru bekleyiş'in içinde olabilmeyi... Hayattan; ve içindeki her şeyinden kurtulup... Sadece Aşk ile.
YanıtlaSil